مدح و مصیبت حضرت زینب در کوفه
تو نوری و خورشید هم خاکستر توست پرواز صد جبریل در بال و پــر توست این آیــه های مــریــم در حــال تنــزیـل یا آبـشـار رشتــه های مـعـجــر تــوست؟ تـا رد پــای سـجــده هــایت را گــرفـتــم دیــدم تو نوری و خــدا در بـاور توست فــریــادهـای زخــمــی دیــروز گــودال امــروز روی شانــه های حنجــر توست می خـواستی زیـبــا بـبـیـنـی کــربــلا را یعنی حسین بن علی هم بی ســر توست با محمل عـریــان تو را سنخیتی نیست! نفرین به قومی که چنین در محضر توست مــردم نمی بـیـنـنــد حـتی ســایــه ات را هجده سـر نیــزه نشین دور و بر توست مجــمـوعـۀ دردی؛ گــلــستــان کـبــودی رنگین کمــانی مدعــایــم پیـکــر توست فــردا که پا در عــرصۀ حق می گذاری معلــوم می گردد قیــامت محشـر توست |